"Πρώτη Μαρτίου 2010-24 ώρες χωρίς εμάς" Συζήτηση και Πάρτυ!!!

Η πρωτοβουλία "1η Μαρτίου 2010-24 ώρες χωρίς εμάς" μας έστειλε το παρακάτω Δελτίο Τύπου κι εμείς ευχαρίστως το δημοσιεύουμε και στο blog μας.

Δελτίο Τύπου

Η πρωτοβουλία«Πρώτη Μαρτίου 2010 – 24 ώρες χωρίς εμάς» σας καλεί

τη Δευτέρα πρώτη Μαρτίου, στις 12:30 στο βιβλιοπωλείο ΙΑΝΟΣ (Σταδίου 24), στην ανοιχτή συζήτηση με θέμα : "Οι Μετανάστες στην Ελλάδα - Οικονομία, Παιδεία, Πολιτισμός, Κοινωνία"
Θα μιλήσουν οι :
- Στέλλα Πρωτονοταρίου – Δασκάλα,
- Δημήτρης Χριστόπουλος - Πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου,
- Πάσχος Μανδραβέλης – Δημοσιογράφος,
- MC Yinka – Μουσικός,
- Ιωάννα Κούρτοβικ – Δικηγόρος,
- Ανδρέας Τάκης – Γεν. Γραμμ. Μεταναστευτικής Πολιτικής
Παρεμβάσεις θα κάνουν οι :
Νίκος Φίλης – Διευθυντής εφημερίδας ΑΥΓΗ,
Βασίλης Χρονόπουλος – Νομικός, Διευθυντής περιοδικού «Διαβατήριο».
Συντονιστής ο δημοσιογράφος Niko Ago.
Θα ακολουθήσει συζήτηση.

Αντιτάσσοντας το «μαζί» στο «εκείνοι» και «εμείς»,
την ίδια μέρα σας καλούμε στις 18:30 στην Τεχνόπολις (Πειραιώς 100, μετρό Κεραμεικός), στην αίθουσα Κωνσταντίνος Καβάφης Δ7,
σε μια γιορτή διαπολιτιστικής συνύπαρξης λαών και πολιτιστικών εκδηλώσεων. Το πρόγραμμα μας περιλαμβάνει:
- Έκθεση φωτογραφίας μεταναστών σε καταυλισμούς – του Παναγιώτη Μοσχανδρέου (η έκθεση πραγματοποιήθηκε με την αιγίδα της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες),
- έκθεση ζωγραφιών και κειμένων μεταναστών μαθητών και ελληνόπουλων για τη μετανάστευση,
- θεατρική παράσταση για τη μετανάστευση από τους μαθητές του 10ου λυκειου Πειραιά, - πρόγραμμα capoeira – βραζιλιάνικος χορός,
- break dance και μουσική από τους Active Member, MC Yinka, Στέλιο Κάτσαρη και τους dj’s: Akylla, Bwana, Tony Lano, SeouJorges, Patrick.

Η πρωτοβουλία «Πρώτη Μαρτίου 2010 – 24 ώρες χωρίς εμάς», βασικός άξονας της οποίας είναι η αποχή μας από κάθε οικονομική συναλλαγή την πρώτη Μαρτίου, είναι μια διευρωπαϊκή κίνηση πολιτών.
Πολίτες της Γαλλίας, Ιταλίας, Ισπανίας και Ελλάδας αντιστεκόμαστε στα μηνύματα ξενοφοβίας και ρατσισμού και αντιδρούμε στον αποκλεισμό μεταναστών που ειρηνικά ζουν και εργάζονται στις χώρες μας. Αρνούμαστε το ρόλο του καταναλωτή, διεκδικούμε το ρόλο του ενεργού πολίτη, συμμετέχουμε στην πολιτιστική δημιουργίαΓια περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε στο: 1martiou2010@gmail.com

Με εκτίμηση,Η οργανωτική ομάδα της πρωτοβουλίας «Πρώτη Μαρτίου 2010 -24 ώρες χωρίς εμάς».

Καλή χρονιά από μένα ...τον ξένο...

Καλή χρονιά σε όλους και από μένα .... από εμένα τον ξένο ...

Αλλά αν ήμουνα ξένος , δεν θα προσπαθούσα να μάθω την γλώσσα σας Έλληνες ...θα προσπαθούσα να την ξεχάσω ... Προσπαθεί κάποιος μόνο για αυτά που αγαπάει ...
Αν ήμουν ξένος δεν θα σεβόμουνα τον πολιτισμό σας ... Δεν θα μου νοικιάζατε το σπίτι σας ... Ούτε θα με παίρνατε στην δουλειά σας ... Και αυτό γιατί ποτέ σε κανέναν ξένο δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι τόσο σημαντικά πράγματα , όπως είναι η δουλειά και το σπίτι σου ...
Επίσης δεν πρέπει ποτέ κανείς να παίρνει χρήματα από έναν ξένο ... Αυτό μου έλεγε η μητέρα μου όταν ήμουνα μικρός ... φαντάζομαι και η δική σας ...
Αλλά εγώ δεν είμαι ξένος, και έτσι έχω μάθει να πληρώνω για όλα ... Φως , νερό , τηλέφωνο , δικηγόρους, γιατρούς, ΙΚΑ ... Συγνώμη που σας τα λέω όλα αυτά , αλλά προσπαθώ και εγώ να καταλάβω πότε είμαι ξένος και πότε δεν είμαι ...
Ξέρω πολλούς Έλληνες που δεν ξέρουν να γράφουν ... Επίσης ξέρω πολλούς Έλληνες που δεν σέβονται τον πολιτισμό τους ... Την ίδια τους την πατρίδα ... Αυτοί είναι ξένοι; Και γιατί ζουν εδώ;
Πάλι μπερδεύτηκα ... ΑΝ ΗΜΟΥΝ ΞΕΝΟΣ ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΑ ΜΝΗΜΗ! Αλλά εγώ θυμάμαι τα πάντα ...
Δεν ξέχασα ποτέ τις κρύες νύχτες έξω από το τμήμα αλλοδαπών ... το χαμόγελο των δασκάλων μου .... την καλημέρα του γείτονα ... Ούτε θα ξεχάσω ποτέ εκείνον τον μετανάστη που πούλαγε ομπρέλες στην Ομόνοια , και όταν άρχισε να βρέχει , άνοιξε μια και την έδωσε στον ζητιάνο που καθότανε στην γωνία ...
Γιατί αν αυτός ήτανε ξένος, τότε όλες οι ομπρέλες θα ήτανε κλειστές και κανένας ζητιάνος δεν θα γύρναγε σπίτι του ευτυχισμένος ...
Αν εγώ ήμουνα ξένος τότε λυπάμαι αλλά ούτε εσύ θα ήσουνα άνθρωπος ... Θα ήσουνα μια πόρτα κλειστή ... Και κανένας από όλους εμάς δεν θα ήταν εδώ σήμερα ... Γιατί πολύ απλά...

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΞΕΝΟΣ ΟΣΟ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ...
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!

*Το κείμενο διάβασε ο Σοχίλ σε γιορτή του Ανοιχτού Σχολείου Μεταναστών Πειραιά.

Επιστολή έλληνα μετανάστη του 1938!

Ο προπαπούς μου Νίκος Δοντάς (1879 - 1942) έφυγε από το χωριό Σέλιανη Φθιώτιδας το 1909 λόγο της μεγάλης φτώχειας που επικρατούσε. Κατέληξε στην πολιτεία Utah της Αμερικής όπου εργάστηκε στα ορυχεία μέχρι το θάνατό του το 1942 χωρίς ποτέ να επιστρέψει την Ελλάδα.
Επικοινώνησε με την οικογένειά του πίσω στην Ελλάδα, μόνο με ένα γράμμα το 1938. Το παρακάτω γράμμα αποτελεί την απάντηση της αδελφής του.

Ευχαριστούμε πολύ τον Κο Δημ.Δοντά που είχε την καλοσύνη να μας δωρίσει το πολύτιμο αυτό γράμμα της οικογένειάς του.

ΜοΜ museum of migration (Mουσείο Mετανάστευσης Πειραιά)

Καλώς ήρθατε στην πρωτοβουλία πολιτών για την ίδρυση του μοναδικού στην Ελλάδα Μουσείου Μεταναστών!
Το μουσείο δημιουργείται από μια ομάδα ενεργών δημοκρατών πολιτών οι οποίοι απαντώντας στα κελεύσματα των καιρών αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να δράσουν από κοινού μέχρι να δουν το όραμα τους, το Ελληνικό Μουσείο Μεταναστών, να παίρνει σάρκα και οστά!

Το μεταναστευτικό είναι ένα από τα κεφαλαιώδη ζητήματα του παρόντος αλλά και του μέλλοντος. Οι πόλεμοι, η φτώχια, οι καταστροφικές αλλαγές του περιβάλλοντος και τόσα άλλα προβλήματα της σύγχρονης εποχής θα δημιουργούν, δυστυχώς, διαδοχικά μεταναστευτικά ρεύματα. Οι χώρες υποδοχής ήταν άλλες χθες, είναι άλλες σήμερα, θα είναι άλλες ίσως αύριο. Το μόνο που θα παραμένει ίδιο, είναι το δράμα των προσφύγων, αυτών δηλαδή που αναγκάζονται να παρατούν σπίτια, οικογένειες, φίλους και να αναζητούν μια καλύτερη ζωή στα ξένα.

Οι Έλληνες δυστυχώς έχουμε νιώσει στο πετσί μας τα βάσανα της ξενιτιάς πολλές φορές. Όμως, όπου βρεθήκαμε και μας αγκάλιασαν, γίναμε κατά το πλείστον αγαπητοί, προκομμένοι, ενεργοί πολίτες. Προοδεύσαμε, κατακτήσαμε, συμβάλαμε, αναπτύξαμε, αφήσαμε παντού το άρωμα μιας μεγάλης Ελλάδας εμπλουτίζοντας τις χώρες που μας υποδέχτηκαν. Αδράξαμε κάθε ευκαιρία και γίναμε αναπόσπαστο κομμάτι νέων πατρίδων, όπου κι όποτε μας έστειλε η ανάγκη. Την ίδια ευκαιρία σήμερα, ζητούν από εμάς αυτή τη φορά, οι φίλοι μετανάστες, είτε αυτοί προέρχονται απ τη δική μας ήπειρο είτε από άλλη.

Η Ελλάδα δε μπορεί να μη συντρέχει αυτούς που πονούν, αυτούς που ταλαιπωρούνται, αυτούς που το ταξίδι της προσφυγιάς τους έβγαλε στα δικά της ακρογιάλια. Σ’ αυτές τις πορείες τούτων των ψυχών, σ αυτές τις διαδρομές, τις γεμάτες πόνο και δάκρυ, σ αυτές τις περιπλανήσεις μέσα στο άγνωστο αλλά και στην ελπίδα είναι αφιερωμένο αυτό το μουσείο, το μουσείο μας. Το πρώτο βήμα έγινε.Τώρα μένει σε σας , όλους τους προοδευτικούς δημοκράτες Έλληνες πολίτες αλλά και σε σας, τους φίλους μετανάστες-πρόσφυγες, να αγκαλιάσετε αυτό το εγχείρημα, να του δώσετε αξία, δύναμη και λάμψη. Περιμένουμε κάθε φίλο που ενδιαφέρετε να βοηθήσει να το πράξει. Αξίζει τον κόπο.