Στις αρχές του περασμένου αιώνα και ιδιαίτερα την εικοσαετία 1900-1920, χιλιάδες Έλληνες μετανάστευσαν στην Αμερική αναζητώντας την τύχη τους στη « Νέα Γη της Επαγγελίας». Αγράμματοι οι περισσότεροι, άβγαλτοι, αθώοι, πάμφτωχοι, και με μοναδικό προσόν την σωματική τους ικανότητα , και με έναν μπόγο με ρούχα στα χέρια, ξεκινούσαν το μακρύ ταξίδι για τις Ηνωμένες Πολιτείες . 
Το ταξίδι απ' το λιμάνι του Πειραιά για την Νέα Υόρκη διαρκούσε περίπου 25 μέρες, και γινόταν κάτω από άθλιες συνθήκες για τους επιβάτες της τρίτης θέσης, που ήταν οι περισσότεροι. Οι μετανάστες θεωρούνταν «φορτίο» και πακετάρονταν κυριολεκτικά σε απελπιστικά στενούς χώρους. Πλοία μόλις 5-6 χιλιάδων τόνων μετέφεραν 1.200-1.300 επιβάτες στα ανήλιαγα και βρώμικα αμπάρια τους !!!!!
Tο μαρτύριο των μεταναστών συνεχιζόταν όταν κατάκοποι επιβιβάζονταν σε βάρκες της Υπηρεσίας Αλλοδαπών και μεταφέρονταν στο περίφημο Έλλις Άιλαντ, ένα μικρό νησάκι στην είσοδο του λιμανιού της Νέας Υόρκης, γνωστό στους Έλληνες μετανάστες ως «Καστιγγάρι». Εκεί μέσα στις στοές των γραφείων υποβάλλονταν σε εξονυχιστικό ιατρικό και διοικητικό έλεγχο, για να πάρουν το τελικό οκευ για την είσοδο τους στην Αμερική.
Το νησί Έλλις, λειτούργησε σαν σταθμός ελέγχου των μεταναστών από το 1892 ως το 1924 και πέρασαν από κει πάνω από12 εκατομμύρια μετανάστες. Σήμερα το Έλλις Άιλαντ λειτουργεί σαν μουσείο και ιστορικό κέντρο μετανάστευσης. 
Όλο το αρχειακό υλικό, που υπήρχε απ’ το 1892 ως το 1924 ( έγγραφα, πιστοποιητικά, φωτογραφίες) σχετικά με τους μετανάστες που πέρασαν απ’ το νησί τη συγκεκριμένη περίοδο, δόθηκε απ’ τις αμερικανικές αρχές στη δημοσιότητα και καταχωρήθηκε σε μια ιστοσελίδα με την ηλεκτρονική διεύθυνση: www.ellisisland.org/ .
Οι σημερινοι επισκέπτες , έχουν την δυνατότητα να «ζήσουν» για λίγες ώρες σαν μετανάστες, περνώντας από τα σημεία που περνούσαν εκείνοι τότε, να δουν τα ιατρεία, τους κοιτώνες αλλά να ακούσουν και μαγνητοφωνημένα αποσπάσματα από στιγμές αυτών των ανθρώπων, που αφηγούνται με πόνο την προσωπική τους ιστορία.
Στον προαύλιο χώρο, υπάρχει το «τείχος τιμής» όπου είναι χαραγμένα τα ονόματα πολλών μεταναστών, και πολλοί σύγχρονοι Αμερικάνοι επισκέπτονται αυτό το σημείο, με την ελπίδα να βρουν τις «ρίζες» τους.Για να επισκεφτεί κανείς το νησί σήμερα, θα πρέπει να πάρει φέρι μποτ από το σημείο Μπάτερι Παρκ, όπου η συγκοινωνία πραγματοποιείται κάθε μισή ώρα.
Αναρτηση των Χαρπαντιδη σταθη και trivago.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου